Merhabalar ben Engin, aslında sanatla çok fazla ilgilenmem özellikle sergi gibi türleriyle ilgilenmiyorum.

Ama nedense bu sergiyi gördüğümde (internette dolanırken) acaba gitsem mi güzel olabilir,  hem de Japon dostlarımızla alakalı dedim kendi kendime. Yıllardır istemişimdir hep bi Japon arkadaşım olsun ne yer ne içer, nasıl kızarlar, ne kadar duygusal, neden bu kadar zeki :)

Belki dedim bi bilgi sahibi olurum birileriyle sohbet ederim falan ama, açıkçası biraz hayal kırıklığına uğradım sergiye gittiğimde. Çünkü kimsecikler yoktu (içerde tek başıma dolaştım), belki de gittiğim gün dolayısıyla ama yinede bi kişi olmaz mı ya :)

Ne güzel uğraşmış çalışmışlar Japon sanatçılar ve Türk sanatçılar .

Türk sanatçıların bir kaç çalışması vardı. Geri kalan tüm eserlerse Japon sanatçılara aitti.

Orada en çok, neden  Japonya ya sempati duyuyorum ve neden duymalıyım onu anladım. Bunun en büyük sebebi gerçekten dost olduğumuzu düşünen insanlar olmaları. Bunu oradaki çalışmalarda anlamak çok hoştu. İçten yapılan şirin çalışmalar vardı. Ayrıca inanın yapmacık değildi baktığınızda hissedilen. Ayrıca kendi tarihlerine dair çalışmalar ve benzeri eserler de bulunuyordu.

Ben fotoğrafcılık yapıyorum 25 yaşındayım. Nerden geliyor bu sempati diye sorarsanız çocukluğumda hep Japonların nincaları, yakuzaları, karete  buna benzer dövüş ve mistik eğitim çalışmaları, dağlarda ağır şartlarda engin ve bilgili sensei’ nin öğretileri :)) gibi şeyler ilgimi çekmişti. Ardından gelen yıllarda da ilgimin ve merakımın artmasına Japon arabaları, motosikletleri, müzik setleri ve her türlü teknolojik alette Japonların var olması sebep oldu.

Bunca şeyi düşünüyor yapabiliyorken aynı zamanda da örf ve adetlerine ne kadar bağlı kaldıklarını eskiden beri varolan değerlere nasıl sahip çıkmaya çalıştıklarını da duydum hep. Buda beni hep değerli insanlar olduklarını düşünmeye itti.  Güzel dostluklar yaşanacağını hissettirdi.  Özellikle yaşıtım olan gençlerle arkadaşlık etmek isterim. Burada onlara dürüst ve gerçek bi arkadaş olmak isterim. Hatta Japon bi eşim olsun bile diyorum kendi kendime, değer bilen insan değer verir diye düşünüyorum. Ayrıca çekik gözlü bi çocuğum niye olmasın canıım :))

Şimdilik bu son cümleler latife ama böyle bi fırsat bulursam kaçırmam. İnsanlar nerde olursa olsun her zaman gerçek dostlar arar, açıkçası Japon dostlar çok değişik bi tecrübe ve dolu dolu geçecek güzel anları çağrıştırıyor bana. Belkide yanılıyorumdur bu insanlar hakkında, ama tanımadığım halde sevmeye devam edeceğim bu insanları ...