本音と建前 BENİM DÜŞÜNCEM VE SÖYLEMEM GEREKEN

Japonların, toplumsal menfaatleri kendi bireysel kazançlarından üstün tuttuğu , birey olarak bütünün parçası olduklarına inandıkları bir çok yabancı tarafından kolaylıkla gözlemlenmektedir.

Bu bilinç ile Japonların sık sık yaptığı bir davranışta, gerçek fikrini her yerde, her zaman, herkese karşı direk olarak söylememek; tatamae ve honne prensibi ile karşımıza çıkmaktadır. Honne, benim düşüncem buna karşılık tatamae o ortamda söylemem gereken.

İnsanlar elbette fikrini söylemekte özgür olmalıdır ve gerçek düşüncelerini söyledikçe içten, samimi ve güvenilir olurlar. Bununla beraber, örneğin her durumda zarafetini ortaya koymayı başarabilen insanlar vardır, gerçek ve samimi düşüncelerini özgürce ifade ederken dolaylı yollar kullanmayı tercih ederler.  Yada  sağduyulu dediğimiz insanlar vardır, gerçek düşüncelerine karşılık, bazı değerleri tartıya koyarlar. Kendi düşüncelerine karşılık tartıya koyduğu değerler  ailesinin, şirketinin, içinde bulunduğu toplumun uzlaşma noktasına yaklaşmaktır, topluluğun yapısının korunmasıdır, gelişimin engellenmemesidir, hiç kimsenin dışlanmamasıdır, negatif elektrik üretmemektedir vb.

Japonların mütemadiyen sergiledikleri bu tutum, kimi yabancılar tarafından “ikiyüzlülük” müş gibi görülsede , bu yaklaşımın “yapıcı olma kararlığı”ndan geliştiğini ve insanlığın bu tür bir düşünce prensibine çok ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.